Այս օրը սեպտեմբերի 22-ին՝ 82 տարեկան հասակում, Շառլոթ Էլիոտը կնքում է իր մահկանացուն:

1931թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 22-ին, Ք. Ս. Լուիսը դառնում է ճշմարիտ քրիստոնյա:

1992թ-ի այս օրը՝ սեպտեմբերի 21-ին, քրիստոնեական ռադիոկայանը հրաձգության է ենթարկվում:

1921 թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 20-ի ուշ երեկոյան, Ուիլյամ Քիրքփեթրիքի աշխատասենյակի լույսը դեռ վառ էր: Ինչպես միշտ նա երաժշտություն էր գրում, ցավոք, այդ օրը վերջին անգամ….

1905թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 19-ին, 60-ամյա Թոմաս Բերնանդոյի առողջական վիճակը սկսում է վատթարանալ. շատ չանցած` նա մահանում է:

1905թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 18-ին, մահացել է Ջորջ Մաքդոնալդսը:

1963թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 15-ին, Ալաբամայի Բիրմինգհեմ քաղաքի մկրտական եկեղեցում կիրակնօրյա ծառայություն էր` «Սեր, որը ներում է» թեմայով:

Ջոն Ուիկլիֆի կյանքի նպատակը կատարվում է, երբ ավարտվում է անգլերեն լեզվով Աստվածաշնչի թարգմանությունը, ինչը բոլոր առումներով հաղթանակ է դառնում իր և ողջ ազգի համար:

1865թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 14-ին, Ռոբերտ Ջ. Թոմասը, Ավետարանով ոգեշնչված, որոշում է Կորեայի բնակիչներին ևս ավետել Բարի Լուրը:

1845թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 13-ին, տպագրվում է Ուիլյամ Ուոլֆորդի ստեղծագործությունը, ինչը դառնում է սիրված օրհներգերից մեկը:

Այս օրը՝ սեպտեմբերի 12-ին, նա ձեռնադրվում է Նոքս եկեղեցու ծառայող:

Այսօր` սեպտեմբերի 11-ին, Լյուդվիգ Լանդգրաֆի հիշատակի օրն է:

1767թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 8-ին, բեկումնային էր Ջոն Ռայլենդի կյանքում. նա իր կյանքը ընծայեց Հիսուս Քրիստոսին:

1833թ-ի այս օրը՝ սեպտեմբերի 7-ին, մահացել է Հաննա Մուրը, ով մեծ ազդեցություն ուներ իր ժամանակաշրջանում և մեծ ձեռքբերումների էր հասել:

1837թ-ի այս օրը Օհայո նահանգում գտնվող Օբերլին համալսարանը պատմության մեջ առաջինն էր, որ հավասար կարգավիճակ է շնորհել տղամարդկանց և կանանց:

1516թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 5-ին, Հեյնրիխը նամակ է գրում հայտնի գիտնական և հումանիստ Էրազմուսին` ասելով. «Դուք սովորեցրել եք ինձ ճանաչել Քրիստոսին և ոչ միայն ճանաչել, այլև նմանվել Նրան, պատվել և սիրել»:

1847թ-ի այս օրը` սեպտեմբերի 4-ի առավոտյան, իր վերջին՝ հրաժեշտի քարոզն էր պատրաստում Հենրի Ֆրենսիս Լայթը, ով տառապում էր թոքախտով:

«Սակայն հիմա, երբ հեռու եմ արևելքից, իմացել եմ նոր Հրամանատարի մասին, Նրա անունն է Տեր Հիսուս Քրիստոս և Նա իմ Առաջնորդն է: Նա միշտ առջևից է գնում և ինչ որ ինձ ասում է, ճշմարիտ է»:

1757թ-ի այս օրը անգլիացի հոգևորական և հոգևոր երգերի հեղինակ Ջոն Նյուտոնը մի նամակում գրել է. «Ես համոզված եմ, որ սերն ու խոնարհությունը Քրիստոսի դպրոցի ամենաբարձր ձեռքբերումներն են և ամենավառ վկայությունը, որ Նա իրոք մեր Վարդապետն է»:

1792թ-ի այս օրը ծնվել է արթնության գործիչ և մանկավարժ Չարլզ Գ. Ֆինեյը:

«Հարկավոր է ուրիշների համար ինչ-որ բան զոհաբերել, ու ես դա հաճույքով եմ անում»:

1889թ-ի հուլիսի 31-ին մահացել է շոտլանդացի քարոզիչ 81-ամյա Հորացիոս Բոնարը: Նրա կյանքի և ծառայության միակ նպատակն էր փառավորել Քրիստոսին, ինչն ընդգծված էր նաև նրա քարոզներում:

Ի՞նչն էր դրդում մարդկանց այն ժամանակ այդպես ծայրահեղ կերպով հավատալու ու ծառայելու Աստծուն՝ չնայած արգելքներին, բանտերին ու ծաղրանքներին: Գուցե նրանք գիտեին մի բան, որ մենք այսօր չգիտե՞նք:

Կարճ ժամանակ անց քաղաքը համակված էր հոգևոր երևույթների հանդեպ հետաքրքրությամբ:

Համարվում է, որ Հուսի վերջին խոսքերից է եղել հետևյալը․ «100 տարի անց Աստված մի մարդու կբարձրացնի, որի բարենորոգման կոչերը հնարավոր չի լինի անտեսել»:

Գալիլեո Գալիլեյը փոխում է մարդկության պատկերացումները Երկրի և տիեզերքի մասին:

«Եթե Աստված Իր զավակներին ուղարկում է բոցավառ հնոցի մեջ, Նա անպայման կգնա այնտեղ նրանց հետ միասին»:

Գրիգոր Նյուսացին մի մարդ էր, ով իրեն քրիստոնյա էր համարում և որոշում ուներ բացառապես ապրել Քրիստոսի համար և ողջ կյանքը Աստծուն նվիրել:

Աստվածաշունչն ամբողջությամբ թարգմանվում է մի քանի լեզուներով:

«Մենք ձեզ հետ ոչինչ չենք կարող անել առանց սրտացավության: Մեզ երբեք չի հաջողվի բժշկել քաղցկեղը, եթե միայն մենք չմտնենք այնքան խորը Սուրբ Հոգու մեջ, որ Քրիստոսի սրտացավությունը սկսի դրսևորվել մեր միջոցով»:

Բազում պատմաբաններ համարում են, որ հենց այդ իրադարձությունը ազդակ դարձավ մեծ արթնության համար:

Նա Աստծուց ստանում է հայտնություն. «Մեկնի՛ր Ռուսաստան, և Ես քեզ հետ կլինեմ»:

Պատմական արժեք ունեն նաև Թովմա Մեծոփեցու թղթերը, խմբագրած ձեռագրերի բոլոր հիշատակարանները:

Նրա ներդրումները հսկայական էին, նրա ոճը՝ հաճելի, ուսումնասիրությունները՝ զգուշավոր, ընկերակցությունն ու խորհուրդները՝ արժեքավոր:

1864թ-ի ապրիլի 7-ին Շուշիում հիմնվեց Մարիամյան օրիորդաց դպրոցը, որը կանանց կրթության սկիզբն է դրել Արցախում։

Խրիմյան Հայրիկն ժողովրդին է փոխանցել իր հավատը և դրանով հույս տվել անհույսներին:

Այդ պահին մի երեխա ամբոխի միջից գոչում է. «Թո՛ղ Ամբրոսը լինի եպիսկոպոս»: Մարդիկ էլ որոշում են լսել փոքրիկին և համաձայնում են նրա հետ:

«Աստծո լիառատ շնորհով ես քրիստոնյա կդառնամ և կհանդիպեմ սիրելի մորս երկնքում». այսպիսով Ռոդնին վերստին ծնունդ է ապրում՝ դեռևս նախքան իմանալն իր առաջին ծննդյան ամսաթիվը:

Նա համեստ անձնավորություն էր, նրբանկատ և հաստատակամ, նույնիսկ նրա քննադատները կրկին ու կրկին հօգուտ իրեն էին քվեարկում:

«Ամեն քրիստոնյա պետք է փնտրի ճշմարտությունը՝ անգամ իր բարեկեցությունը, հանգստությունն ու կյանքը վտանգի տակ դնելով»: